Als we zeggen dat biologisch Afbreekbaar is, het betekent gewoon dat het uit is gegaan biologisch afbreekbaar. Het kan ook betekenen dat betreft is onderverdeeld in kleinere delen zodat deze onderdelen kunnen worden verzameld en gerecycled voor hergebruik of verwijdering. Er zijn twee verschillende manieren waarop de biologisch afbreekbare stoffen kunnen worden gebruikt: een manier om te consumeren en de andere manier om het materiaal voor hergebruik. De consumptie van biologisch afbreekbaar materiaal gebeurt voornamelijk door de manier van eten of drinken; het materiaal is verbruikt wanneer het breekt natuurlijk of mechanisch is afgebroken door verschillende fysische processen, zoals het slijpen. Echter, het materiaal niet af te breken automatisch, zoals vereist is in het natuurlijke afbraakproces.
Biologisch afbreekbare stoffen die worden geconsumeerd worden meestal koolstof. Koolstof kan worden ontbonden door natuurlijke of kunstmatige middelen. Natuurlijke middelen zijn de verbranding van fossiele brandstoffen voor het opwekken van energie, de afbraak van het plantenmateriaal en de afbraak van dood organisch materiaal. Dit natuurlijke proces echter verbruikt veel energie en is dus erg duur. Dus, voor dit probleem een oplossing ontwikkeld: de synthetische polymeer CO2.
CO2 is een giftig gas, het gebruik ervan is beperkt tot wetenschappelijke en research doeleinden. Aan de andere kant, kan de CO2 afbreken van organisch afval net zo efficiënt als natuurlijke co2. Echter, het enige verschil tussen composteerbaar afval en industrieel afval is dat de industriële afvalstoffen loslaten van giftige bijproducten in het milieu, terwijl biologisch afbreekbare chemische stoffen vrijkomen in het milieu blijven in de bioplastic materiaal voor een langere periode van tijd voordat breken in minder giftige stoffen.
Biologisch afbreekbare materialen, aan de andere kant, herhaaldelijk kan worden gerecycleerd en hergebruikt zonder het vrijgeven van schadelijke gassen in het milieu. Composteerbare materialen die hergebruikt kunnen worden, zijn de meeste van de voedingsstoffen zijn verwijderd; bioplastics, aan de andere kant, voldoende hoeveelheden voedingsstoffen, zodat ze kunnen worden geconsumeerd door de planten of dieren die ze verbruiken. Als het gebruikt wordt in de productie van comfortabele meststoffen, bioplastics kan sterk verbeteren van de vruchtbaarheid van de bodem. Als het gebruikt wordt in de landbouw, biologisch afbreekbare materialen kunnen helpen in het verminderen van de uitstoot van broeikasgassen en de carbon footprint van boeren en consumenten. Belangrijker, hoewel, ze bieden een gezond alternatief voor conventionele plastics.
Er zijn vele redenen waarom bioplastics zijn voordeliger dan conventionele kunststoffen. Eerste van alles, want ze zijn gemaakt van levende organismen, bioplastics ontleden veel sneller dan conventionele kunststoffen. Wanneer vrijgegeven in de atmosfeer, deze decomposers nemen kooldioxide en stikstof en zetten het om in zuurstof en energie. Zo hebben ze niet alleen helpen bij het voorkomen van opwarming van de aarde, maar ook voor een aanzienlijke afname van de hoeveelheid koolstofdioxide die vrijkomt in de atmosfeer per jaar. Op de top van dat, omdat bioplastics ontleden veel sneller dan kunststoffen, die ze achter laten veel minder gevaarlijk afval. Ze doen niet accumuleren van toxische afvalstoffen, zoals aardolie en ze zijn meestal gemakkelijk te degraderen.
De materialen die biologisch afbreekbaar zijn gemaakt van natuurlijke eiwitten die breken veel sneller dan de enzymen gebruikt in de vervaardiging van kunststoffen en andere synthetische producten. Het proces van biologische afbraak gebeurt niet alleen binnen de biologisch afbreekbare stof, maar het vindt plaats op verschillende niveaus binnen de plantaardige of dierlijke cel, als goed. Op cellulair niveau, de biologische afbraak proces treedt op als gevolg van het verlies van bepaalde essentiële voedingsstoffen in de cellen en de verlaging van het tarief van DNA-duplicatie. Zodra deze processen zijn voltooid, is het biologisch afbreekbaar materiaal in een vorm die gemakkelijk kunnen worden afgebroken en verteerd door de levende organismen die consumeren.